odlamaq

f.

1. Od vurub yandırmaq, yanğın törətmək. Ocağı odlamaq. Tonqalı odlamaq. // Alışdırmaq, yandırmaq. <Hüseynəli əmi> . . dəri kisənin içərisindən çaxmağı və daşı götürüb qovu odladı. . M. S. O.. Nəriman dərhal fitili odladı. M. C..

2. məc. Odlu silahla öldürmək, ya yaralamaq. <Sərvər Məşədi İbada:> Danışma, yaz, yoxsa odlaram səni! Ü. H..

3. məc. Bərk hirsləndirmək, əsəbiləşdirmək, özündən çıxartmaq. Qapıçıların sözləri Talış xanı odlayırdı. Ç..